«زیرکن» و «دهرود» در ردیف قدیمی‌ترین مزارع شمال شهر مشهد قرار می‌گیرند که از آن‌ها در متون تاریخی و جغرافیایی سخن به میان آمده است.
در تقسیم‌بندی‌های شهری دو محله به نام‌های «مهرمادر» و «مهرمادر شمالی» به چشم می‌خورد که مردم هر دو محله را به نام «مهرمادر» می‌شناسند. نام «مهرمادر» پیشینه چندانی ندارد. تا اواسط دهه۷۰ این محله به «کوی وحدت» مشهور بود و کمی پیش‌تر از آن به نام «باغوی خواجه‌ربیع» شناخته می‌شد. اسناد تاریخی از این محدوده که بیشتر زمین زراعتی بوده، با نام «زیرکن» یاد کرده‌اند.
محمد حسن‌نیا مهم‌ترین ویژگی تیمش را همدلی بچه‌ها می‌داند و معتقد است، چون شاگردانش همه از یک محله‌اند و چند سال است با هم مأنوس هستند، موجب شده با هم همدل و رفیق باشند.
خانواده پنج‌نفره فریدی که همه اعضایش ورزشکارانی حرفهای هستند با کمربند‌های مشکی، بخشی از خانه‌شان در محله مهرمادر را به باشگاه ورزشی تبدیل کرده‌اند و قهرمان پرورش می‌دهند.
«سیده‌پروین رضوی‌کاشانی» کاری کرد که حتی وقتی در این دنیا نیست، در و دیوار خانه‌اش عشق به ائمه را به دوش بکشند. خانه چند‌متری بی‌بی این سعادت را داشت که وقف ذکر ائمه(ع) بشود.
کوچه مهر مادر ۱۹ با ساکنانی معمولا قدیمی، فضایی مناسب برای زندگی اجتماعی دوستانه و مسالمت‌آمیز فراهم کرده است. حضور پایگاه‌هایی با شالوده دینی مثل مسجد نیز باعت تقویت ارتباطات اهالی شده است.
حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین روح‌الله سعیدی با اطلاع از عمق گرفتاری‌ها و آسیب‌هایی که خانواده‌های تحت‌پوشش به آن دچار هستند، از ارتباط‌هایش برای کمک هر‌چه بیشتر به نیازمندان محله استفاده می‌کند.
خدیجه پریوش، مسیری که برای عمل به انگیزه‌های خیرخواهانه‌اش انتخاب کرده، ایجاد مرکز مثبت زندگی خدیجه بوده است. او درباره خدمت به ۴۹۵خانوار تحت پوشش حرفهای زیادی برای گفتن دارد.